Scary Santi

6 a.m. gising na gising pa ako. Siguro from 4:30 to 6:00 lang ang naitulog ko o baka less pa. Paano ba naman itong si Santi (isang pasaway na bagyo) ay nananalasa sa Pilipinas.

1 a.m. parang may bowling session sa kisame namin dahil sa lakas ng hangin ni Santi. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Natatakot ako kahit na alam ko na safe kami sa baha o sa landslide. Pero baka malay mo biglang may mangyari tulad sa Manila at Pampangga o Baguio. Mahirap na.

Noong Friday, sabi ko sana ay wala kaming pasok ng Saturday. Sana i-declare. Eto yata yung sagot sa panalangin ko. Pero simula nang dumating si Santi, walang tigil ako sa pagbawi sa hiling ko. Sabi ko kay Lord "Okay lang po na may pasok kami ng Saturday hinaan nyo lang po ang bagyo."

Lumabas na lang ako ng room ko at nangulit sa magulang ko. Nabawasan yung takot ko kasi alam ko na safe ang bahay at safe ang family ko. Sa room ko kasi medyo exaggerated ang tunog. Parang Dolby digital surround sound masyadong malakas at akala mo nasa loob ng room yung bagyo. Akala mo wala na yung bubong sa lakas ng kalampag pero pag labas ng room, medyo mahina lang naman.

Mabait si Lord, humina nga ang bagyo after ilang oras at signal #2 na lang kami mula sa kahapong signal #3. Pero uncertain pa din ako kung may pasok kami o wala. Tumawag na ako sa pinapasukan ko, walang sumasagot. Baka nilipad na sya.

Sana nga walang pasok. Baka absent ang ihatol sa akin pag nagkataon.

Sa ngayon 7 a.m. na wala nang ulan at hangin. Nagiisip pa din ako kung papasok ako. Sana wala!