Kung ikaw siya

Naisip ko lang:

Kung ikaw sila, ano ang gagawin mo?



Kung ikaw si Venus Raj, ano ang isasagot mo?

Sa ganoong sitwasyon, na kinakabahan ka at sa harap ng maraming tao at alam mong pinapanood ka ng buong mundo, kayang kaya mo ba na masagot ang napakasimpleng tanong? Parang interview lang sa trabaho na simpleng pangalan minsan di nga masagot.

Sabi nga nung kausap ko, akala mo kung sinong magagaling na sumagot, ni sa Barangay nga nila di sila makasali at tanungin mo nga di naman makasagot.

Buti nga naka-4th siya. Ang hirap kaya nun. Kung yung nanlalait kaya? Baka sa klase pa nga lang di na sila makasagot. Di ba?


E kung ikaw naman yung nasa katayuan ng mga pulis noon na nasa Quirino Grandstand at kailangang masagip ang mga hinostage, ano ang gagawin mo?

Di pa man nagkakaroon ng malagim na pagkamatay ng mga hinostage, kaliwa't kanan na ang pambabatikos sa kanila. Para bang kung sila yung pulis, wala pang isang oras maayos na ang lahat.

Buhay ang pinag-uusapan dun. Di lang buhay nung mismong pulis kundi buhay din nung nasa loob. Akala siguro nung iba, madaling sumugod at gawin ang nakaplano. Nalilimutan yata na naka-depende ang galaw nila sa galaw ng hostage taker at dati pa itong pulis, alam nya kung paano gumalaw ang kapwa nya pulis. Siguro kung sundalo pa ang gumawa lalo na yung mga nasa Mindanao, sila ang paharapin mo dun, wala na sigurong negosasyon pa, bakbakan kung bakbakan.


Kung ako sila, di ko rin alam ang gagawin ko. Kahit pa siguro ako na ang pinakamagaling na magsalita at bihasa sa interview at memoryado na ang lahat ng mga klase ng tanong, siguro kapag kinabahan na ako, baka di lang "major major" ang masabi ko o ang mas malala, baka blangko na lang ako.

At kung ako ang isa sa mga pulis dun sa hostage drama na yun, kinakabahan na din ako. Kahit ako pa ang pinakamagaling na pulis at kahit alam ko na ang gagawin ko, di ko pa din siguro magagawa ang naka-plano. Iniisip ko din siguro sa mga panahon na yun kung mamamatay ba ako, paano na ang pamilya ko. Kung gagawin ko ba na biglang sumugod na lang, di kaya sasaktan yung mga na-hostage? Di kaya mas madami pa ang masasaktan o kaya mamamatay? May pampasabog ba dun?

Nabasa ko yung twitter post ni Jackie Chan, (kilala nyo naman siguro sya ano?) "If they killed the guy sooner, they will say why not negotiate first? If they will negotiate first, they will ask why not kill the guy sooner? So sad." Naisip ko, buti pa siya, kahit Chinese siya naiintindihan niya.

Maraming isipin. Maraming isinaalang-alang. At kung may mali man sila, kalaban nila yung oras at sitwasyon. Di sila perpekto.

Tama ba itong nakikita ko?!

Hindi po ako tibo although marunong naman akong humanga sa babae. Pero walang kinalaman sa kasarian ko itong bagay na napansin ko.


Naglilibot-libot ako sa kung saan-saan dito sa World Wide Web nang mapadaan ako sa isang entertainment site na ang topic ay ang katatapos lang na Miss Universe 2010 sa Las Vegas. At ang nakalagay na picture ay ang ating kababayan na si Venus Raj na nakaswimsuit.

Tingnan nyo nga kung tama nga ang nakikita ko... (sure ako ang mga lalake ay madaling makukuha ang sinsabi ko)...



(i-click ang PEKTYUR para LUMAKI)
Ang picture ay di ko pag-aari at malamang hindi rin pag-aari nung kinunan ko kaya di ko na siya bibigyan pa ng credit para dito bleh!


Makatotohanan ba ito o pawang imahinasyon lamang? Camel Toe?! Tama ba ako?!

Oo alam ko yan baket? May angal? Dahil lumaki ako na malapit sa nag-iisa kong kapatid na lalake, natutunan ko ang mga usapang lalake at ang mga madalas na tinitingnan nila na minsan natitingan ko na din dahil isa akong dakila usi (usisera!) Maipagmamalaki ko na nga din na marunong na akong kumilatis ng babae at mas natatanso pa ang kapatid ko sa mga bading waheheheh.

Heniway. Paki-correct ako kung mali ang napansin ko kay Venus. Paumanhin at napansin-pansin ko pa yang bagay na yan. Natanong lang naman. :P

Bida nanaman ang Pinas

Sunod-sunod na ito. Only in the Philippines talaga. Grabe!

Sikat nanaman ang Pilipinas dahil sa isang hostage drama na kinasangkutan ng isang nadismiss na pulis dahil sa drug-related offense na si Rolando Mendoza. Ang tindi ng trip! Nagpumilit sumakay sa tourist bus ng mga nananahimik na mga intsik na balita ko ay papauwi na pala sa kanila, minalas pang guluhin ng pulis na ito.

Maaaring may claim siya sa pagkakadismiss niya pero maraming matinong paraan para mapakinggan siya. Di ata nya nalalaman na magpapatong-patong ang kaso sa kanya dahil sa ginawa nya at kinalabasan pa nga ay dead ang beauty ng lolo mo.

Napakamaaksyon. Hindi ko kinaya ang putukan.

Marami ang bumabatikos sa mga pulis at SWAT na sumasaklolo pero para sa akin, kung ikaw na mismo ang nasa ganung sitwasyon, lalo na at maraming buhay ang nakasalalay, hindi mo malalaman ang siguradong gagawin. Ikaw ang malagay dun baka ngumawa ka na lang di ba? Nakadepende din kasi ang galaw nila sa galaw ng nasa loob. Ni hindi alam kung may granada ba o kung may buhay pa sa loob na hostage. Ang mali lang nila, mukhang yung unang inihulog na teargas ay hindi nabuksan (kung teargas nga yun.)

Pasalamat na din tayo at di totoo ang iniulat ng nakatakas na driver, na Pinoy din, na lahat daw ng nasa loob ay patay na. Nalito na ang driver! Ayon sa ulat, may anim na kumpirmadong buhay. Sana madagdagan pa ang mga buhay.

Sana din hindi na maulit pa ang ganitong scenario. Please Lord, natatakot na tuloy ako sumakay ng bus.

Nagmamalinis

Ehem! Pwede nang magpamisa ang mga nakakakilala sa akin.


Naglinis ako ng kwarto ko. YEHEY! After 48 years, nabawasan na ang kalat sa kwarto ko. Akalain nyo, yung mga styro na tinatabi-tabi ko, nakaya ko nang itapon! It's an achievement.

Kilala kasi ako sa pagiging basurera. Mahilig akong mangolekta kahit walang kakwenta-kwentang bagay. Kahit resibo, tatak ng damit, pati sticker tag ng SM tinatabi-tabi ko pa sa kadahilangng "gusto ko lang."

Kahit papaano, nailabas ko na ang ilang bote ko ng C2, Naitabi ko na ng maayos lahat ng klase ng plastic (pati plastic na mabibili sa palengke), at nailabas ko na nga ang mga styro na akala ko ay mabibili ng magbobote (syempre hindi kasi magbobote nga at hindi maiistyro di ba?)

May ilan-ilan pa na hindi ko talaga maitapun-tapon. Ang mga papel. Madami pa kasi akong iniisip na gagawin ko dun. Pwede kasi na i-recycle pa sila at gawing memo-pad o scratch paper, yung mga di na masusulatan ay pwede ko na sigurong ipakilo (sana lang mabenta ko), pwede rin na gupit-gupitin at itupi-tupi para gawing origami... pandagdag kalat ko lang ulit hehe.

Pati sa inbox ng e-mail ko naglilinis na din ako. Inalis ko na yung mga email sa akin ni FB. Iniispam na kasi ako pati na mga forums na sinalihan ko. Wala na nga ako narereceive na email na personal puro updates na lang.

Pati beddings ko bago. Yung mga pagkain ko na inaamag na syempre tinapon ko na at wala na akong balak mamili pa ng sisirain ko lang. Yung mga damit ko naman, wala pa akong balak bukod sa nabawasan ko na at ipinamigay sa mga batang nangangailangan.

Pwede na akong magmalinis at magyabang na malinis-linis na kahit papaano ang dating dumpsite ko na kwarte. Amen!

First Day Holiday

Holiday pero may attendance. Naipost ko pa yan sa FB ko kasi naiinis ako. Ewan ko ba kung bakit kailangan pa ng ganun tapos di rin naman dadating at ipapatupad ang kunwari "memo" para sa mga hindi aattend ng event.


Ngayon po ay Quezon Day at "requested" kami na umattend ng misa. Okay lang naman yun, pero dapat di yung sapilitan. Nagiging superficial lang tuloy lahat ng mga activities na pinapagawa sa amin.

Hindi ito post

Dahil wala akong maipost dahil wala din naman ako maisip na ipost, ito na muna kahit di maicoconsider na post nga.


Ah ewan ko ba. Kahit sa ibang blog ko, humihina na ang diskarte ko. Nawawalan na din ako ng gana kahit pa nga ba kahit papaano ay may nagbabasa, hinahanap-hanap ko pa din yung tulad sa blog ko sa forum na kahit walang update, ay may nagpaparamdam na nababasa ka nila.

Motivation din kasi ang comments kahit minsan nasasabihan ng hindi maganda dahil sa mga panlalait ko sa iba. O dahil siguro hindi lang talaga ako itong pinpopost ko. Ewan ko ba.

Sabi ko sayo eh hindi post ito...

Grow up!

Minsan nag-iisip ako kung bakit maraming mga kabataan ngayon ang di tumatanda, hindi sa mukha kung hindi sa pag-iisip.

Although feeling ko pa din ay bata ako, alam ko sa sarili ko na mature ako pagdating sa mga seryosong bagay. Bata lang sa pakiramdam ko pero hindi ako "childish" at kahit papaano alam ko kung saan ako lulugar.

Oo madalas nakikita ako ng iba na parang bata kung kumilos... depende sa pagkakataon. Pwede mo akong makitang parang luka-loka o kaya naman parang tanga...gusto ko lang magpatawa o magtanggal ng stress.

Kani-kanina lang kasi, nabasa ko ang mga wall post ng ilang mga bata (as in super bata) kong kakilala. Naiintindihan ko ang takbo ng usapan nila kahit na sinasadya nilang maging discreet. Naiintindihan ko din kung bakit sila nagagalit pero sa aking palagay, lampas na sila sa limitasyon.

Siguro nga, bata pa sila. Di nila alam ang kanilang ginagawa o sinasabi. Pero kelan nga ba sila dapat matuto? Di ba dapat habang nadadagdagan ang gulang nila ay dapat madagdagan din ang level ng kanilang pagka-mature? O nagpapakabarumbado lang talaga sila?

Naalala ko pa nung minsan. Nakwento lang naman ng kapatid ko. Nananalaytay daw sa kakilala niya ang pagiging YFC pero nung nagkaroon ng problema, Kung makapagmura akala mo walang pinag-aralan.

Sa FB akala mo cute ang magmura. Di nila alam nakakababa ng dignidad yun. Parang bumubulusok na eroplano ang tingin ng taong tumitingala sa iyo (kung meron man.)

Pero sabi ko nga, sa isip ko, tatanda din sila. Kung hindi man ngayon, siguro ilang taon pa. Mararanasan na din nila ang mura-murahin ng mga bata sa kanila. Ilang taon pa...

Help: Giveaways

I'm thinking of what am I (we're) going to give to my(our) classmates as sort of giveaway or souvenir for our mini-seminar.

I have some options in mind:

1. Test Tube with a play money inside. Since our topic is about cooperative, our giveaway should be a bit related to our topic and cooperative is about money thing, so it looks like a good idea.

2. Vial with a thank you note or still a small play money inside. Just like what i've said about the test tube...

3. Envelope with notepad and pen. I can personalize the notepad and print the seminar title on the front page and on the pen... or whatever

My other options are not really related to our topic. It's like a party giveaway for kids or for non formal occasion. If a reader like you got an idea, please help me :)

Hindi pwede

I'm about to get my earned money from Google through Western Union sa SM. Doon kasi ako madalas na kumuha ng pera from Google dahil sure ako na safe doon at mas convinient sa akin.


Nakapag-fill up na ako sa isang slip of paper ng mga necessary information at iniabot ko na sa naka-duty doon. After niyang i-check, nagulat ako nang sinabi niya sa akin na hindi na daw sila nagtatransact na magpa-receive ng payment from a company. Sinabi ko sa miss na dati na akong nakapag-transact ng pay-out from Google at sabi niya na bagong memo lang daw sa kanila yun. Although medyo unsure ako, kinuha ko na lang sa kanya yung slip of paper na sinulatan ko at umalis.

Ngayon, dahil hindi ako mapakali at baka naman makuha yung money ko, I called the Western Union hotline and according to Alma, yung hotline agent, first time lang daw sila nakareceive ng ganung situation na hindi nakapag-transact dahil ang payment ay from a company. She gave me other option kung saan ako pwedeng kumuha ng pera.

Sana lang talaga walang maging problema dahil kung hindi, maghuhuramentado ako sa SM... JOKE!

looking back

A while ago, before I started typing here for my new post, I looked back at my old posts at Tabulas (another blog site like blogspot).


I started posting there since June of 2004, although I have been blogging in other blog sites like blogcity, livejournal, and other online diaries which I think is no longer up online.

As I look back, I realized, I have better posts than I have right now. Kletmakulet's posts sometimes lack feelings or spice. Maybe it has something to do with who I am right now.

Things changed. I too have changed a lot... and even the way I think and speak my mind is way too different with what my mind speak before.

I'm still not good in English/Grammar but before I was confident even though I know I'm not that good. But I still try. Maybe I need to be more of myself (though I am but I will not try to make myself funny even if it isn't funny anymore).

Looking back makes me realize that I don't really need to make sense. with that, I am planning to change my title bar, not the domain name, 'coz I don't really make sense...always.

I have to get back that courage to post things that sometimes may hurt but will find liberty out of it.

There will be no new look or something. Just a change of post or sometimes back to my senseless, boring self. Just me.