Ang nanay kong echosera

Bago ang lahat ay Happy Mother's Day muna sa lahat ng mga nanay sa buong mundo.

Sigurado ko na madaming kwento nanaman tungkol sa kani-kanilang mga nanay at isa na ako sa makiki-sali sa mga magkukwento tungkol sa nanay kong echusera.


Ano ba ang echosera? Mula sa salitang "echos" na ang ibig sabihin ay kasinungalingan.

Ang nanay ko naman ay di chismosa, echosera lang. Yun bang tinalo pa ang ABS-CBN News at GMA News sa pagbalalita ng kasinungalingan. Echos lang.

Madalas kasi nauuna pa siya sa balita. Minsan nga habang nasa trabaho ako ay tumawag siya:

Mama: Hello, patay na daw si Dyogi!

Ako: Ha?

Mama: Oo sabi ni Mariel. Si Dyogi patay na. Panoorin mo.

Eksakto naman at nasa akin ang TV phone ng kanyang boyfriend (echos lang!)

Ako: Mama naman eh! Di patay si Dyogi, Condolence daw at namatayan si Dyogi!

Mama: Eh bakit naka-itim na damit si Mariel?

Ako: Naku naman mother, nakikiramay lang yan. Tatawa ba naman si Mariel kung si Dyogi ang namatay?

Mama: Ganun?

Ako: Wala naman po balita eh.

Naisip ko, di lang pala echosera ang nanay ko, makulit din.

Echosera siya dahil exaggerated kung magkwento. Tulad noong isang taon yata yon noong umuwi sila sa probinsya ng Nueva Ecija at nagkaroon ng aksidente. Tumawag siya sa akin.

Mama: Hello ang tito mo nasunog ang kamay! Nagliyab kasi yung aircon!

Ako: (Sa isip ko bat liliyab yun di ba dapat magbuga yun ng yelo? pero alam ko baka nagmalfunction) Ano?! Nasan na? Kumusta? Nadala ba sa ospital?!! (nagpanic naman ako)

Mama: Hindi. Okay naman siya, nasunog lang ang balahibo.

Ako: Nge. Echos nanaman siguro yan.

Mama: Hindi. Totoo yun!

Ako: Sige na nga po. Titingnan ko na lang yung nasunog pag-uwi nyo (sabay ngisi)

Minsan naman, sa ka-excited-an sa mga natatanggap na benepisyo sa trabaho, umeechos na agad kung magkano ang makukubra nya sa atm card nya.

May thousand-thousand pesosesoses daw sya sa kanyang atm na makukuha. Nagpapa-withdraw ng pera sa akin kaya pilit pinapakuha ang card nya.

Syempre mag-eeffort ako na pumunta sa mall o sa kabayanan para lang makapag-withdraw at para lang makita ko na ang pinagmamalaki nyang libu-libo ay singko-singko lang pala at di mai-wiwithdraw. Hmp!

Sasabihin na lang sa akin. "Ah! Baka di pa naipapadala, yun sa opismate ko kasi meron na."

Eto pa ang matindi, di siya papayag na matatauban (madadaig) siya sa mga kwentuhan namin. Kahit sa sakit!

Ako: Ma, ang sakit ng ulo ko.

Mama: Ako nga din masakit ang ulo ko kanina pa.

Ako: Masakit nga din ang katawan ko, nangalay yata.

Mama: Yung kamay at paa ko di ko na maigalaw sa sakit (ipapakita sa akin ang mga kamay at paa nya) Sakit din ng likod ko.

Ako: (Nakakahalata na sa pakikipagparamihan ng masakit) Masakit ang dibdib ko di ako makahinga. Saka masakit din ang kuko ko pati yung buhok ko masakit pati yung ano ko masakit din!

Mama: Ako din!

Ako: Hmp! Gaya-gaya ka naman eh!

At maraaaaaaaami pang ka-echosan sa buhay. Pero kahit na echosera ang nanay ko, mahal ko siya. Minsan nga kahit ineechos na nya ako, pinapatulan ko na din para matigil na at alam ko naman na gusto lang nya ng konting lambing.

Ganun lang naman ang mga nanay eh. Konting lambing lang pawi na ang mga sakit sakit nila.

Muli Happy Mother's Day sa lahat ng mga nanay lalo na sa aking mother dear. Pasensya na at walang datung ang anak nyo wala akong cake na maibibigay sa iyo ngayon (dadalawahin ko na lang next year :P)

Limang araw ko'y tapos na

Ang bilis naman ng panahon. Parang kahapon lang ako nagpaalam tapos isang pikit ko pa lang ay tapos na ang limang araw kong paglayo sa kalungsuran.


Taunan kami kung umuwi sa bayang sinilangan ng nanay at kapatid ko--ang Nueva Ecija.

Limang araw ang inilaan namin ngayon di tulad dati na apat lang. At sa limang araw na ito, parang kulang pa, parang gusto ko pa pero ayaw ko na din (ang gulo n0?)

Okay payn! Gusto ko pa kasi, ayoko pang bumalik s lungsod. Gusto ko pang i-enjoy ang barriotic life ko dito pero ayoko nang makipag-friends sa mga kulisap sa paligid at hayaan silang sirain ang matagal ko nang sirang skin.

Ano nga ba ang napala ko sa limang araw ko dito sa Barrio Cabucbucan?

Chichabog...
Kumbaga sa adik, sabog na sabog na kami kakachicha. Ilang fiestahan din kasi ang sinugod namin.

Di pa man kami nagtatagal pagdating sa bahay ng lolo at lola namin ay umalis na agad kami papunta ng Estrella para lumamon sa bahay ng pinsan ko na may sofa na may puso (ayon sa pamangkin ko na tinalo pa si Ondoy at Pepeng sa hangin.) At di pa man nalulusaw ang pinaghalu-halong kaning baboy sa tiyan ko ay dumapo na ang pamilya namin sa kabilang ibayo at chumibog nanaman kami. At sa kasamaang palad, nagoyo kami ng kapatid ko at napakain ng mehehe (eew!)

kinabukasan at mga kasunod pang mga araw hanggang ngayon, parang walang katapusan na ang lamunan.

Kati-kati...
Eto lang ang ayaw ko dito. Dati na kasi akong nabiktima ng mga di nakikitang nilalang ni Bro--surot, niknik, hanip atbp., at ngayon ay rumeresbak nanaman sila. Ang mga napuruhan ay ang kapatid ko at asawa nya. Tadtad ang katawan sa butol butol. As usual, di namin alam kung sino ang salarin. Siguro dala na rin ng init.

Napudot...
Mainit! Sobra! Ikaw na ang magkabahay sa kabukiran. Walang shade at di uso ang kisame habang tinatamad ang hangin na dumating. Kahit taun-taon na namin itong reklamo, babalik at babalik kami.


Sagana sa tubig...
Kahit mainit, may pambawi naman ang lugar na ito. Walang el niño dito. Sagana sa hydrogen two oxygen ang lugar na ito. Pozo ang gamit at although mahirap din magpump, libre ang water at mayaman sa tubig deepwell ang bahay ni wowa.


Malayo man, malapit din...
Graveyshus sa layo at tagal. More or less 30km ang nilakbay namin. Mga dalawang oras lang naman na travel sa rough road paakyat at pababa ng bundok para lang makapaligo sa swimming pool.

Aktwali, malapit lang talaga yun. Inikot lang namin ang kabilang mga bayan dahil sa nasira ang tulay ni Ondoy.

Simple Life resort sa Tugatog, Bongabon, Nueva Ecija ang lugar na pinuntahan namin. Simple ang cottage pero di ang pool.

Rain, rain go away...
Walang katapusang ulan (meron pala). Madalas lang. Kaya sira ang negosyo sa peryahan at ang mga palabas sa plaza. Pero okay na din, at least lumalamig ang paligid.

Marami pang kwento kaso mahirap magtype sa cellphone ng blog at least napakinagbangan ko ang unlimited mobile internet ng Sun. Tenchu!

Limot

Ano ba yan?! Kung kailan may panahon, saka naman nawawala sa isip ko ang dapat kong i-post.

Andaaaaami dami kong idea pero pag0nline ko, limot na.

Hirap nang gumaganda, nakakalim0t lim0t na. He3

Reunited

It's nice to be reunited with my cousins although yung iba ay nasa tapat lang naman talaga ng bahay namin.


Yung isang pinsan ko ay umuwi from the US (siya lang mag-isa) and he didn't forget to visit us kahit na sandali lang.

First day...
Saktong 6pm dumating siya at kakauwi ko lang din. Beso + hug and isang mainit na kumustahan.

My tito offered his place to have some "toma" portion with a live cast (kala mo tv) sa US. May videoke pa. Although di naman ako tomadora, naki-join na din ako dahil namiss ko nga din siya at ang pakikibonding sa mga pinsan ko.

May nadiskubre pa ako. Masarap palang paghaluin ang Red Horse at Cola... Para sa di mahilig sa beer na tulad ko, isang magandang paraan para mawala yung sagwa ng lasa ay ang pagdadagdag ng cola. Di namin napatumba ang isang case na puro 500ml na pulang kabayo. Mahina!


2nd day (ngayon lang)
Kating-kati na ako umuwi. Kung pwede nga lang na mag-leave na ako, ginawa ko na. Saktong 5pm ay bitbit ko na ang bag ko pauwi. Kinulit ko na din ang kapatid ko to go home para sunduin ang iba pa para sa "dinner" galore namin.

We went to Silangang Nayon (Pagbilao). Medyo ginabi na nga lang. Maganda pa din naman kaso lang we were not able to enjoy the beauty of the place kasi nga madilim na pero ang ganda ng effect ng full moon sa dagat. Mainit lang ng konti ang hangin.

Burp!
Sobrang busog talaga! Nido soup, talong hot pot, yang chow rice, shrimp, chop suey, sizzling squid, chicken in lemon sauce, grilled pork chop, drinks and more... may naiuwi pa kami sa sobrang dami ng ulam.

Sana maulit muli... This weekend naman, I will be reunited with my cousins sa mother side naman. and yung pinsan ko sa tapat ay sasama din. Nueva Ecija, here I come!

And i'm back (again)

Nawawala na nga sa sistema ko ang Internet (weh?! di halata!)


Kung dati, nanginginig na ako after ng ilang minutong pagkakalayo ng mga kamay ko sa keyboard at ng mga mata ko sa monitor. Pero ngayon, parang kailangan ko pang pilitin ang sarili ko na mag-online at mag-post, maki-FB, FS, Multiply etcetera etcetera.

Siguro nga epekto ng pag...tanda? waaaaa I can't accept that! Okay, tamad lang talaga ako. Sige dahilan ng katabaan na lang. Yun matatanggap ko pa. Taba = Katamaran. PWEDE!

Sige. Yun lang. At least nakapag-post ulit ako. Babush!

Pagkakainet!

Grabe namang panahon ito. Kung uulan...sobrang lakas. Halos anurin na ang lahat ng bahay. Kung uminit naman, tuyot na tuyot na parang gustong sipsipin ng haring araw ang lahat ng natitirang katas sa balat ng lupa.


Its getting hot in here...so take off all your clothes!

Oo halos mag-hubo't hubad na ko (Joke!) Pero sa totoo lang malapit na ko matulog ng walang saplot.

Di naman kasi kami mayaman na kayang pagkagastusan ang aircon at ang gastos sa kuyente. Di rin naman magagamit yun dahil sa pesteng brownout.



Are you in heat? ...

Parangansama yatang basahin... Hmmm init na init ka na ano? Anong gagawin pag naiinitan?

Tips para mabawasan ang init sa magdamag (naks!):

(1) Maligo bago matulog. Wag lang matutulog ng basa ang buhok. Hindi dahil sa lalabo ang mata nyo dahil sabi ng doctor dun sa TV wala daw kuneksyon yun. Baka lang mabasa ang unan. Babaho.

(2) Uminom ng malamig na tubig. Nakaka-refresh. Nakakawiwi nga lang.

(3) Mag-handa ng pang-spray ng tubig (mas maganda kung malamig ang tubig.) I-spray sa buong katawan. Di na na iinitin, giginawin ka pa pag tinamaan ng hangin mula sa electric fan.

(4) Gusto nyo ng mala-aircon na lamig? Bumili ng yelo. Itapat sa electric fan. Instant aircon ka na.

(5) Buksan ang mga bintana. Iwasan nga lang na maglagay ng mahahalagang gamit malapit sa bintana dahil baka manakawan.

(6) Wag magsusuot ng maiinit na klase ng tela at damit. Naiinitan ka na nga tapos mag-sasatin ka pa o kaya naman naka-jogging pants o pajama with long sleeves na pantulog. Init kaya nun!

(7) Matulog sa hotel. Magastos nga lang. Pero may free breakfast ka naman!

(8) Bumili ng malaking industrial fan at itutok sa sarili. Ewan ko na lang kung di pa mawala ang init sa paligid.

(9) Mag-install ng exhaust fan. Hindi para higupin ang init mula sa kwarto mo, kundi para magpasok ng malamig na hangin mula sa labas.

Marami pang iba... ikaw naman ang mag-isip!

Sana makatulong ang mga naisip ko... may konting sense naman eh di ba? :P

Villar Stood us up!

Hindi siya kawalan pero may nakikita akong kapangitan.

Katulad ng mga nakaraang event sa television kung saan ang mga tumatakbong presidente ay iniinvite upang makiisa sa mga forum at debate, si Manny Villar ay hindi sumisipot at sa huling minuto magsasabi na hindi makakarating.


Sabi nga ng ilan na nandoon sa graduation day namin, sana man lang, di na lang siya nag-commit sa University kung di rin lang naman nya din sisiputin. May nakuha pa sanang speaker na may maibabahagi ang kanyang karanasan sa mga graduates kesa sa ipabasa sa kanyang inaanak ang kanyang mensahe.

Kung mangangampanya siya, e di mangampanya siya. Okay lang naman na di siya dumating, yun nga lang, naging dahilan ito ng pagkaantala ng graduation rites ng unibersidad.

Sabi nga ng nanay ko, Minus ilang libong boto din ang mawawala dahil sa ginawa nya. Sabi naman ng kapatid ko, ilang doble naman daw ang maipapalit ni Villar dahil sa kampanya. Kahit na, mali pa din yun.

Paano siyang kagigiliwan at gugustuhin ng mga tao kung sa mga simpleng okasyon na ito ay di man lang niya mabigyan ng panahon ang "scheduled" speech niya. Ano pa kung nasa pwesto na siya? Mahalaga sa kanya ang pansariling interest? Ang mas maraming boto kesa sa makapagbigay at makapag-inspire ng iba?

Lalong bumaba ang matagal nang mababang tingin ko sa kanya. Kumbaga sa bagsak na grado, lalo pang nangulelat dahil dito.

Sa kabilang banda, salamat na din, medyo umiksi ang oras ng commencement exercise namin dahil walang nangampanya, di rin ako nagtyagang makinig sa mga sasabihin niya, at nakita ko ang cute nyang inaanak hahahaha!

Finally!

After years of studying and thnking of where am i going to get money for my tuition fee, GRADUATE NA DIN AKO SA WAKAS!!!


Kanina, sa morning session (baccalaureate mass), halos maubos na ang mantika ko sa katawan dahil sa sobrang init more or less two hours yung ceremony. Nung hapon naman ay four hours (swerte at di inabot ng six hours.)

The school conferred 1,200+ graduates. Sobrang dami sa pangkaraniwan dito sa amin. At dahil madami, matagal ang program.

Heniway, pagkahaba-haba man daw ng linya ng gagraduate, matatapos din yun.

Finally, graduate na ako. Tapos na ang gastos (SANA NGA!) Tama na muna ang dagdag na aral

Guess who's back?

Syempre di nyo kilala no?

Parang gusto ko tuloy kantahin yung "Wwithout Me" ni Eminem:

Guess who's back, back again
Shady's back, tell a friend
Guess who's back, guess who's back
Guess who's back. guess who's back
Guess who's back, guess who's back, guess who's back

Yes, he's back... yes, he's back ... yes, he's back...

Siya pa din yun. Medyo naging mukha nga lang siyang wasted o dahil kailangan talagang ganun dahil baka matipuhan ng mga banyaga. Di naman sya wafu pero i swear parang Richard Gomez sa appeal.

Kinabog pa ang hair ko sa haba pero parang yung tubo ay tulad ng nasa ibabang buhok maihahalintulad (wehehehe ansagwa!)

Oo siya pa nga yun. Nakakatuwa na makita siya muli. Minus the kilig factor. Di ko naman siya naging crush pero nakatuwaan ko siyang pansinin. Sayang lang at di kami nagkakilala ng matagal (naks!)

Mukhang mabait pa din siyang tingnan (sa tingin lang ha!) Simpatiko.

Natuwa ako nung namansin siya at kinamayan ako (uuuyyy kinilig! aminin!)

Gusto ko ulit kumanta... wag na pala.. gusto ko lang hiramin yung linya sa kanta...some god things never last... trulalu yan. hayz (hayz daw oh!)

Ang apat na araw

Happy Easter po!

Sa loob ng apat na araw, eto ang mga nagawa ko...(parang pulitiko ah!)

Naglinis ng kwarto (pero di pa rin malinis hanggang ngayon.

Nagburn ng CD (garsh inabot ng apat na araw, isa lang na cd ang nasunog ko)

Inayos sa album ang mga tissue. Yung sobra nasa box at nakaayos na.

Inayos ko din ang mga chocolate wrappers.

Pinagsama-sama ang magkakaparehong basura... at itinabi.

Nag-facebook

Nanilip... ng mga blog, news site, entertainment site, facebook ng iba, friendster ng iba, site ng iba.

Nag-sound trip sa laptop dahil walang tugtog sa radyo.

Sinakitan ng tyan

Nagpataba

Lalong nagpataba

Masakit na ang tyan pero kain pa din ng kain

Ninamnam ang apat na araw na walang pasok

Natulog ng late na late

Gumising ng tanghaling-tanghali

Lumaklak ng ilang bote ng softdrinks sa isang buong araw

Nag-exercise ng konti... as in konting-konti

Nagpost ng Wall Photo

Nag-update ng isang post sa blog

Nag-isip

Nagbasa-basa

Tumikim-tikim

Pumikit at nagmulat

Nagpatulo ng laway sa unan (yaks!)

Nagdeposito sa cr (maraming beses sa isang araw...LBM)

Nagtago ng basura

Inayos ang mga libro

Bumili sa tindahan

Naligo (every other day... mabango pa din ako)

Nagbawas ng libag sa katawan

Nagsipilyo ba ako? hahahahaha

madami pa akong ginawa... di ko na lang maitutuloy kasi magdedeposito nanaman ako.... prrrooootttttt!