LSS at Memo Plus

O ha?! May ampalaya plus na ako may memo plus pa. San ka pa?!



Sa totoo lang, hindi ko alam kung ano ba itong sakit na meron ako at talaga namang walang kakupas-kupas ang pagiging malilimutin ni Klet Makulet na inyong abang lingkod. Buti at hindi ko pa naman nalilimutan ang aking pangalan, address, telephone number, birthday at syempre ang aking mga mahal sa buh-hay. Ahem.

Tungkol sa pagiging makakalimutin na yan, yan ang sanhi ng aking pagiging late sa araw-araw na ginawa ni Lord God Almighty Father. Lalabas na ako ng kwarto tapos naka-lock na yung punto saka ko maaalala na hindi pa pala ako naka-sapatos, o kaya wala pa akong panyo, wala yung payong sa bag ko, wala yung cellphone, wala yung bag ko, nalimutan ang ID (hiwa-hiwalay na balik yan).

Minsan naman, nasa kanto na ako ng subdivision namin tapos maaalala ko na may nalimutan pala ako.

Ang matindi pa dito, mali din ang uniform na suot ko, minsan tama ang pang-itaas tapos mali yung palda ko at pinakamasaklap, pumasok ako na magkaiba ang suot kong sapatos! Total humiliation talaga ito! Hindi ko alam kung kinukulang na ba ng neurons ang utak ko o nasusunog na ba ang maliit kong utak o lumiliit pa ito lalo o baka naman nauubusan na ako ng battery at hindi na narerecharge pa. Baka binili lang sa bangketa ang brain na isinaksak sa skull ko.

Yung LSS naman, sobra-sobra namang pagkakaalala ng isang linya ng kanta ang drama ko. Hanggang sa pagtulog ay yun pa din ang kinakanta ko sa isip ko. Kahit hate na hate ko yung kanta basta na LSS na ako, wala na...buong araw akong badtrip dahil nga ayaw ko ng kanta pero naaalala ko pa din.

Kung hindi ako sobra-sobrang makalimot, majoy-mahor naman ang pagkaalala sa bagay-bagay. Ulit-ulit? (to the nth power)