Death becomes her

Tulad ng mga characters sa movie na Death Becomes Her, if I have an opportunity to drink the live-forever potion, iinumin ko din yun.

Wala naman siguro akong thanatophobia, masyado lang akong maisip. Lalo na kapag masyado kong iniisip yung mga maaaring mangyari in the future.

I know, mamamatay din naman ako. Di pa nga lang ako handa. At lalong di ako handa na mawala yung mga mahal ko sa buhay. Parang hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. At di ko rin matetake kung di maganda ang pagkamatay ko.

Masyado kasing napapadalas yung mga eksena sa TV na puro namamatay sa aksidente at sa sakit. Ang creepy creepy sa pakiramdam.

Naalala ko pa noong nagkaroon ng isang sharing session. Tinanong kami kung ano ba yung greatest fear namin. Sinabi ko na takot nga akong mamatay o mamatayan. Napaka-hypocrite ko naman kung sasabihin kong hindi. Yun naman ang totoo. At karamihan naman sa mga nabubuhay sa mundo ay ayaw mamatay not unless yung mga may suicidal tendencies siguro eh di takot mamatay kahit ang totoo nagkukunwari lang sila.

Gusto ko pa kasi na maenjoy ang buhay ko. Kung pwedeng umabot ng hundred years or more tatanggapin ko. Kung magiging immortal ako payag ako. Wag lang akong magiging engkanto pero pag fairy na cute at mabait eh why not hehehe.

Pero sa kabilang banda, talagang ganun nga. Kailangan kong tanggapin. Sana lang when that day comes, fulfilled na ako o nagawa ko na yung gusto ko sa buhay. Wag muna ngayon at lalong wag bukas. Make me and my loved ones live longer...Amen.